Wo 20 juli 2011 - 5e etappe St Vigil- Alleghe: nog meer sneeuw en een ingekorte etappe

Nog voor het vertrek vanmorgen uit St Vigil is het al duidelijk: dit wordt een zwaar dagje. Het gust opnieuw van de regen en iedereen blijft tot 2 minuten voor het startschot onder een afdak staan. Race Control meldt al voor de start dat de tweede beklimming van de dag die over een pas van 2400 meter loopt, mogelijk moet worden gecancelled vanwege teveel sneeuw.

Niet veel later, als we de 2200 meter hoge Limojoch beklimmen, blijkt pas echt hoe erg het is. Een snijdende wind en verschrikkelijke kou worden alleen verdreven door het zweet van de beklimming. 










Als we bijna bovenaan zijn en langs Rifugio Fanes rijden, ruikt het daar zo lekker naar warme soep dat de verleiding groot is om even lekker binnen te gaan opwarmen. Ik besluit om door te rijden, of beter te lopen om m'n ijskoude voeten een beetje warm te krijgen.

De soep ruikt zo lekker bij Rifhigio Fanes.....

Alle kleding die je bij je hebt moet noodgedwongen aan

Op de top van de Limojoch trekt iedereen zo ongeveer alle kleding aan die hij of zij bij zich heeft en zelfs dat lijkt te weinig. Er worden kledingstukken uitgewisseld en plastic zakken tevoorschijn gehaald om de kou in de afdaling te lijf te gaan.

Kou, sneeuw, afzien...Het is toch zomer of vergis ik me...

 

Bij de eerste verzorging na 30 km krijgen we het bericht dat de finish over 20 km is. Daarmee wordt de etappe 20 km ingekort.... Wat ze er niet bij zeggen is dat dit niet in finishplaats Alleghe is maar halverwege de Falzarego-pas die als uitwijkroute is gekozen. Er staan dus nog dik 800 hoogtemeters op het programma en die vallen niet mee met een koud lijf. En echt veel hoogtemeters krijgen we ook niet kado van de organisatie dus het voelt niet echt als een kadootje, deze ingekorte etappe! Wat ook erg jammer is dat de de singletrailafdaling vanaf de Cinque Torri/Rifugio Averau als dé highlight van deze Transalp is aangekondigd en die missen we nu helaas door de beroerde weersomstandigheden. Als rechtgeaarde singletrack maniac gaat me dat toch wel even aan het hart maar onderweg ben ik eigenlijk al lang blij dat we 'eerder naar huis' mogen.

Geïmproviseerde finish op de Falzarego-pas

Een paar kilometer voor de top van de Falzarego worden we het veld in gestuurd en even later ligt daar de geïmproviseerde finish... in ieder geval ruim op tijd binnen maar het vervelende is, dat we nog wel een kleine 30 km verder moeten fietsen naar de etappeplaats Alleghe waar onze camper staat en waar de meeste andere rijders ook bivak hebben.

Zoals we ondertussen gewend zijn, is de verzorgingspost niet veel soeps maar gelukkig kom ik op weg naar Alleghe, vlak voor de top van de Falzarego Frank en Emile van Team Midlife Matties tegen die samen met supporterende vrienden even bijkomen van de inspanningen. Ik krijg een lekkere Fanta toegestopt die een stuk beter smaakt dan de zoete troep die de organisatie ons voorschotelt. 

Professionele aanduiding voor de weg terug naar de etappeplaats...

Na deze verfrissing gaan we in gestrekte draf naar de top van de Falzarego om daarna dik 25 km lekker te kunnen afdalen naar Alleghe.. Daarna is de douche zo lekker dat ik er extra lang onder blijf staan om weer op temperatuur te komen.. Brr, hopelijk niet teveel van dit soort dagen want dan slijt je nogal hard... Het zou vandaag landschappelijk een van de mooiste etappes zijn maar door de kou en de gladde afdalingen heb je daar weinig oog voor.. Morgen schijnt het beter te worden....Riva lonkt....
 

Mike Mechanic verzorgt het materiaal dat vandaag flink op zijn donder heeft gekregen..